Ezidiler neden tekrar göç yoluna düştüler?

Son bir aydır Ezidilerin bir kısmının Bulgaristan sınırına gidip dayanmayı planladıklarını, böylece Avrupa’nın onlara kapılarını açacaklarını düşündüklerini biliyorduk. 2 Haziran’da Avrupa, Rojava, Irak gibi farklı yerlerden gelen Ezidi federasyonları, din adamları, cemaatin temsilcileri ve Ezidi işadamları bölgedeki Ezidi kamplarını ziyaret ederek, kamplarda kalan Ezidilerle bu konuyu da görüştüler ve onları Bulgaristan sınırına gitmeme konusunda ikna ettiler.

Ancak ne olduysa son bir iki gündür Ezidiler tekrar sınıra gidip dayanacaklarını söylemeye başladılar. Irak’tan ve bölgenin diğer illerinden gelen birçok Ezidi Bulgaristan sınırına doğru yolculuğa çıkmak için dün Diyarbakır Kampı’na gelmeye başladılar.

Angelia Jolie de duymadı sesimizi!

Mültecilerin sorunlarına dikkati çekmek için geçen hafta Midyat’a gelen Angelia Jolie devletin en tepesi Cumhurbaşkanı Erdoğantarafından karşılandı. Belli ki, Cumhurbaşkanı Erdoğan, yüce Türk devletinin ne kadar misafirperver olduğunu Jolie’ye göstermek istiyordu.

Kayıp çocuklar ülkesi Türkiye

Her gün sosyal medyadan kayıp haberleri geliyor. Resmi kurumlardan destek göremeyen, seslerini duyuramayan kayıp yakınları sosyal medya aracılığı ile seslerini duyurmaya çalışıyorlar.

Cuma günü boyunca sosyal medyadan kayıp Feride Berşe’nin sesini duyurmaya çalışıyoruz,  Cumartesi sabah Feride’nin sağ salim bulunduğu bilgisi ile topluca rahatlıyoruz.

Utanın! Her gün cenazeleri gelen genç bedenlerden utanın!

Seçim sonrası gittiğim Berlin’de her ne kadar konu Türkiye’de aktivizm olsa da, aklım Tel Abyad’dan gelen haberlerdeydi. Tel Abyad İŞİD’den kurtulunca sadece ben değil, günlerdir benimle beraber streslenen Berlinli arkadaşlarım da sevinç içerisindeydi. Özellikle Tel Abyad’a giren YPG’li kadınların resimleri, Berlinlilere Ortadoğu çölünde bir vaha gibi geliyordu.  Berlinlilere aktivizmi anlatmaya gerek yoktu aslında, Kürtlerin hayatı baştan sona aktivizmdi.

One Minute Erdoğan!

Dün sabah Amed halkı çoluk çocuk oy kullanmaya gitti. Benim oy kullandığım okulda, oy kullanma işlemine sık sık zılgıtlar eşlik ediyordu. Amed halkı sadece bir seçim için oy kullanmadığının, bu oyların Kobane’den Şengal’e  şehit düşen çocuklarının, Ethem’in, Ali İsmail’in, Medeni’nin, İŞİD tarafından tecavüz edilen, köle pazarlarında satılan kadın ve çocukların, Somalı madencilerin hesabını sorma günü olduğunun bilincindeydi. Beni en çok etkileyen ise 2 gün önceki bombalama saldırısında yaralanan insanların bile sargılar içerisinde oy kullanmaya gelmiş olmasıydı. Kürtler barış ve kardeşlikte ısrarlıydı.

Amed 'her şeye rağmen barış' diyor!

Aylardır Kobane, Rojava ve Şengal’den gelen cenazelerle sarsılan Amed dün patlayan bombalardan beri şokta. Herkes “Bir şey yapacaklarını bekliyorduk, ama bu kadar büyüğünü beklemiyorduk” diyor. Genel kanı, binlerce insanı öldürecek kadar gözleri dönmüşse meselenin yüzde 10 meselesinden çok daha büyük olduğu, iktidarın kapatmaya çalıştığı kirli işlerinin sanıldığından çok daha vahim olduğu yönünde… İktidarın bildiğimiz kirli işleri büyük ihtimal buz dağının sadece görünen kısmı. HDP yöneticilerinin sağduyusu, bombaların patlamasından sonra alanı iyi kontrolleri ve iyi yönetimleri ve halkın muazzam örgütlülüğü olmasa, herkes binlerce insanın ölebileceğinin farkında.

Müzik sustu, yerini çığlıklara bıraktı, kolları bacakları kopanlar vardı...

Henüz birkaç saat önce Amed’de patlayan bombalardan sonra yazmak istedim, belki de içimi dökmek!

Doğrusu bugün HDP’nin Amed mitinginde kötü bir şeyler olabileceğine ilişkin bir his çoğumuzda vardı. Belki de bu hissin de etkisiyle 2 küçük oğlumu ısrarlarına rağmen mitinge götürmek istemedim. Saat 15:45 gibi arkadaşlarımla mitinge gitmek için buluştuğumuzda da, aynı his hala üzerimizdeydi. Ancak ne olursa olsun barışa ve kardeşliğe destek için bu mitingde olmamız gerektiğine hepimiz inanıyorduk.

Dil yarası ve annem

Dil yarası ve annem Anadilinizi bilmeyince bir şeyler hep yarım kalıyor. Amcanız, dayınız, neneniz, akrabalarınız hepsi var ama bir yandan aslında yoklar. Geçmişiniz yok gibi, yumurtadan çıkmışsınız gibi...